Armina ve Babası.

Geçen hafta Eşimin katılmış olduğu bir organizasyonda kızımla ve canım babaannesiyle birlikte kendisini ziyaret ettik. Keyifli bir gündü davetin için  teşekkür ederiz sevgili eşim:) Blogda da bu anlar kayıt altında olsun istedim. Hatta bir gün, işyerinde (atölyede) kızımla babasını çalışırken o anları fotoğraflamak istiyorum. Bizim için orası iş yeri değil, oyun alanı, keşfetmek için bir fırsat. Mis gibi ağaç kokusunun içinde kayboluyoruz..

                                  www.odeco.com.tr

                                               

                                                             

                             

              
                                Biraz oyun oynayalım Baba!.

Mutfak etkinliklerine devam.

Anne-kız seviyoruz mutfağı. Yemek işlerinde Armina'nın da yanımda olmasını sağlıyorum. Anlatıyor, gösteriyorum. 

Hatta geçen gün fotoğraflayamadım ama cacığı ona yaptırdım sebze ayıklama ve yıkama işlerinde yardımcı oluyor. Bir bakmışım ki bir gün kahvaltımız hazırlanmış az kaldı o günlere..

     İç malzemesine ve ne yapacağına hiç karışmadım ne isterse onu yapsın istedim .
     Sadece bezeyi biraz açarsan sevinirim dedim kırmadı sağ olsun:)

                                            

           Bende boş durmadım tabii ki:) Ispanak yemeğini yiyemeyen kızıma ve bu böreği çok seven eşime seve seve (kayınvalidemden öğrendiğim) bu leziz tarifi sık sık yapmaya çalışıyorum.

Ağaçlarla dans.

Huzurlu bir gün .. Önce pazara , sonra parka. Yolumuzun üstünde satılan tazecik nohutları görünce çok mutlu oldum. Hemen Armina' ya kısaca nohutun soframıza gelmeden önce geçirdiği evreleri anlattıktan sonra iştahı kabarmış olacak ki yemek istedi ve neredeyse dalı kuruttuk:) Tazecik, çıtır çıtır  hem de çok faydalı.

Ağaçların çeşitliği, desenleri (bize göre; giysilerinin farklılıkları) hakkında yine daha önce de olduğu gibi sohbet ettik.

     Farklılıkları fark etmek, farkındalık çok güzel kavramlar..