Tiyatro zamanı ama evde.

Armina'nın tiyatroya ilgisi oldukça yoğun. Gün içerisinde bilmiyorum kaç kere canlandırma oyunları oynuyoruz. Bebek arabasını dolduruyor eşyalarıyla ve diyor ki bana "Anne geldiler de" yani bana misafirliğe gelicekmiş vb kurgulardan çok mutlu oluyor. Bazen kendimiz kukla oluyoruz, bazen de kuklalara bırakıyoruz oyunculuğu..

                        Geniş aile.. Hepimiz kardeşiz :)

Biraz da yazı tahtası üzerinde olup bitenler.

   Armina'nın deyimiyle “Anne, baba, çocuk”. Bu resmi bu şekilde adlandırması beni çok duygulandırdı..

Armina'nın tabiriyle denizaltı.

Çizgi çalışmaları

Kendi yolunu kendi çiziyor:)

Renklere devam.

Renkler ve tonları

Park bugün çok güzeldi.

Hava çok güzeldi, aldık çantamızı doğru parka. Özledik tabii soğuklar, evin bitmeyen işleri derken bir süredir parka gidemiyorduk. Önce beraber bir şeyler yaptık. Parkta da zamanı verimli kullanmaya çalışıyorum yaptıklarımız diğer çocukların da ilgisini çekmiş olacak ki bizde oynayabilir miyiz anlamında bakışları gördüm ne demek buyrun çocuklar dedim ve herkesin gerçekten huzurlu saatler geçirdiğini gözlemledim. Arada yaşlı teyzelerimiz de güzel bakışlarıyla ortamı daha da ısıttılar. Bol paylaşımlı bir gündü kim yanında ne varsa koydu ortaya afiyetle yendi, kabuklar süslemede kullanıldı. Huzurlu bir gündü ruhumuza çok iyi geldi. Hep derim "mutluluk" basit şeylerde gizlidir..

Önce ağaç gövdelerinin farklılıklarını gözlemledik. (Bu anlamda bir gün ormana gitmek istiyorum sadece keşif için)...

    

Büyüteçle :) Farklı bakış açısı önemli!

                          

                                            

                     

Saksı fikri Armina' nın..  :)

❤️...........

      

                                    

Herkes hayal dünyasını yansıtmaya çalıştı tıpkı resimdeki çocuk gibi.. (Ellerine sağlık)

              

Farklılık olsun.

                           Armina'nın piramitleri:)

Kendine eşleştirme kartları hazırlıyor